(Το άρθρο αυτό γράφτηκε στις 8/02/2015, δηλ. ούτε 10 ημέρες από το σχηματισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Σήμερα, μετά την πλήρη ανατροπή της 12ης Ιουλίου, φαίνεται καθαρά ότι οι βασικές γραμμές είχαν χαραχτεί από την αρχή και από την ίδια ομάδα μέσα στη κυβέρνηση και το κόμμα. Ο "κοινωνικός Σύριζα" δεν είναι τίποτα άλλο από τη γραμμή διάλυσης κάθε ριζοσπαστικού στοιχείου του Σύριζα, από την επομένη του 27%, στις 18 Ιουνίου 2012. Όμως στη ζωή αυτό που τελικά συμβαίνει, ορίζεται από τόσες συνισταμένες και παραμέτρους, που επιβεβαιώνεται κάθε φορά το γνωστό: "καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια")
- Διαπιστώνω μια διαφορά φάσης. Εκεί που σκέφτομαι ότι τώρα πρέπει να μαζευτεί η οργάνωση για να οργανώσει τη δουλειά της στο χώρο της, για την κριτική υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου, ακούω για συνδιασκέψεις.
-Ποιοι χρειάζονται τις συνδιασκέψεις αυτή τη στιγμή? Όχι ο κόσμος βέβαια. Τις συνδιασκέψεις τις χρειάζεται η αχρεία λογική που λέει ότι ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με την αριστερή πλειοψηφία εντός του Σύριζα.
-Τα επιχειρήματα είναι σα να τα διαβάζω:
....να μπει κόσμος στο κόμμα να στηρίξει ενεργά την κυβέρνηση...
-Μάλιστα. Άρχισαν ήδη τα βιογραφικά , της αδελφής, του γιού, της κόρης, του μπατζανάκη και πάει λέγοντας.
Τι να πιστεύουν άραγε οι σύντροφοι που "στρατεύονται" σε μια τέτοια διαδικασία? -Ότι ο λαός υποστηρίζει μια κυβέρνηση αν είναι μαντρωμένος στο κόμμα, από το οποίο προήλθε? Μα ο λαός, έχει την ιδιότητα είτε οργανωμένος, είτε ανοργάνωτος να στέλνει φάσκελα όταν η πολιτική που διακηρύσσεται βρίσκεται έξω από τη δική του καθημερινότητα.
-Χθες, στην εκπομπή του Κόκκινου "θεωρία στον αέρα", ειπώθηκε ότι τη ΝΔ δεν την έσωσαν τα 600.000 μέλη της. Ούτε το Πασοκ σώθηκε γιατί το 1981 από 30.000 μέλη έγιναν 300.000 χιλιάδες. Και τα 2 αυτά κόμματα, και τις εξαγγελίες τους εγκατέλειψαν και τους δικούς τους ανθρώπους βόλεψαν, στήνοντας από το 1974, το μετά τη χούντα, νέο σκηνικό διαπλοκής των οικονομικών παραγόντων με την πολιτική. Σκηνικό που μετά χαράς πήραν μέρος "τα μέλη", "τα δικά τους παιδιά". Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο σε ξένες αυλές, αν κρίνω από κάτι σουλάτσα στου Μαξίμου.
-Ενώ λοιπόν περίμενα να ακούσω, ότι τώρα μαζικοποιούμε τα σωματεία μας, τις δομές αλληλεγγύης, τα κινήματα, τις λαϊκές συνελεύσεις, τους συλλόγους, όλες δηλ. τις μορφές οργάνωσης για κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, ακούω για συνδιασκέψεις. Αντί λοιπόν να ακούσω για μέτρα θωράκισης της λαϊκής αντίστασης που εκδηλώθηκε μέσω των εκλογών, αντίστασης που πρέπει να μείνει ανεξάρτητη από τους μοιραίους τακτικισμούς του κυβερνητικού έργου, ακούω για συνδιασκέψεις.
-Τι θέλει άραγε ο κομματικός μηχανισμός που λειτουργεί στο όνομα "το κόμμα είμαστε εμείς"? Θέλει ασφαλώς να αλλάξει συσχετισμούς στα όργανα. Το μήνυμα των δανειστών είναι σαφές και για το εσωτερικό της Κουμονδούρου: -"δεν μπορεί να στηρίζεται η κυβέρνηση σε αυτό το κόμμα".
-Ποιό σαφές δε γίνεται. Πολύ περισσότερο που για τους προσεκτικούς αναλυτές του αποτελέσματος των εκλογών, οι δεξιοί του κόμματος υπέστησαν συντριπτική ήττα. Είναι λογικό αυτό να μην αρέσει καθόλου στα βαθιά επιτελεία του συστήματος, μέσα και έξω από τη χώρα.
-Οι δεξιοί στο Σύριζα, έχασαν τη μάχη με τη ΔΗΜΑΡ, έχασαν τη μάχη εκλογής προσώπων στα οποία συγκέντρωσαν τη δουλειά τους, έχασαν τη μάχη να μετατρέψουν τη δουλειά των οργανώσεων σε άνευρες και απολιτικές μαζώξεις ευφορίας. Βρίσκονται μακρυά από αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία και θα αποτύχουν άλλη μια φορά.
-Είμαι βέβαιη ότι για μια ακόμη φορά θα κυριαρχήσει η αριστερή και αγωνιστική λογική της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του κόμματος, που στην παρούσα φάση θα υπερασπίζεται το κυβερνητικό έργο, αλλά θα ασκεί κριτική και θα κάνει αντιπολίτευση αν αυτό χρειαστεί.
-Ο Σύριζα δεν ταυτίζεται με το κυβερνητικό έργο. Ο Σύριζα είναι κόμμα αριστερό με όραμα την κοινωνική αλλαγή και το σοσιαλισμό.
-Αυτά, προς το παρών.
Φλώρα Νικολιδάκη
- Διαπιστώνω μια διαφορά φάσης. Εκεί που σκέφτομαι ότι τώρα πρέπει να μαζευτεί η οργάνωση για να οργανώσει τη δουλειά της στο χώρο της, για την κριτική υπεράσπιση του κυβερνητικού έργου, ακούω για συνδιασκέψεις.
-Ποιοι χρειάζονται τις συνδιασκέψεις αυτή τη στιγμή? Όχι ο κόσμος βέβαια. Τις συνδιασκέψεις τις χρειάζεται η αχρεία λογική που λέει ότι ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με την αριστερή πλειοψηφία εντός του Σύριζα.
-Τα επιχειρήματα είναι σα να τα διαβάζω:
....να μπει κόσμος στο κόμμα να στηρίξει ενεργά την κυβέρνηση...
-Μάλιστα. Άρχισαν ήδη τα βιογραφικά , της αδελφής, του γιού, της κόρης, του μπατζανάκη και πάει λέγοντας.
Τι να πιστεύουν άραγε οι σύντροφοι που "στρατεύονται" σε μια τέτοια διαδικασία? -Ότι ο λαός υποστηρίζει μια κυβέρνηση αν είναι μαντρωμένος στο κόμμα, από το οποίο προήλθε? Μα ο λαός, έχει την ιδιότητα είτε οργανωμένος, είτε ανοργάνωτος να στέλνει φάσκελα όταν η πολιτική που διακηρύσσεται βρίσκεται έξω από τη δική του καθημερινότητα.
-Χθες, στην εκπομπή του Κόκκινου "θεωρία στον αέρα", ειπώθηκε ότι τη ΝΔ δεν την έσωσαν τα 600.000 μέλη της. Ούτε το Πασοκ σώθηκε γιατί το 1981 από 30.000 μέλη έγιναν 300.000 χιλιάδες. Και τα 2 αυτά κόμματα, και τις εξαγγελίες τους εγκατέλειψαν και τους δικούς τους ανθρώπους βόλεψαν, στήνοντας από το 1974, το μετά τη χούντα, νέο σκηνικό διαπλοκής των οικονομικών παραγόντων με την πολιτική. Σκηνικό που μετά χαράς πήραν μέρος "τα μέλη", "τα δικά τους παιδιά". Δεν πιστεύω να νομίζετε ότι αυτά συμβαίνουν μόνο σε ξένες αυλές, αν κρίνω από κάτι σουλάτσα στου Μαξίμου.
-Ενώ λοιπόν περίμενα να ακούσω, ότι τώρα μαζικοποιούμε τα σωματεία μας, τις δομές αλληλεγγύης, τα κινήματα, τις λαϊκές συνελεύσεις, τους συλλόγους, όλες δηλ. τις μορφές οργάνωσης για κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, ακούω για συνδιασκέψεις. Αντί λοιπόν να ακούσω για μέτρα θωράκισης της λαϊκής αντίστασης που εκδηλώθηκε μέσω των εκλογών, αντίστασης που πρέπει να μείνει ανεξάρτητη από τους μοιραίους τακτικισμούς του κυβερνητικού έργου, ακούω για συνδιασκέψεις.
-Τι θέλει άραγε ο κομματικός μηχανισμός που λειτουργεί στο όνομα "το κόμμα είμαστε εμείς"? Θέλει ασφαλώς να αλλάξει συσχετισμούς στα όργανα. Το μήνυμα των δανειστών είναι σαφές και για το εσωτερικό της Κουμονδούρου: -"δεν μπορεί να στηρίζεται η κυβέρνηση σε αυτό το κόμμα".
-Ποιό σαφές δε γίνεται. Πολύ περισσότερο που για τους προσεκτικούς αναλυτές του αποτελέσματος των εκλογών, οι δεξιοί του κόμματος υπέστησαν συντριπτική ήττα. Είναι λογικό αυτό να μην αρέσει καθόλου στα βαθιά επιτελεία του συστήματος, μέσα και έξω από τη χώρα.
-Οι δεξιοί στο Σύριζα, έχασαν τη μάχη με τη ΔΗΜΑΡ, έχασαν τη μάχη εκλογής προσώπων στα οποία συγκέντρωσαν τη δουλειά τους, έχασαν τη μάχη να μετατρέψουν τη δουλειά των οργανώσεων σε άνευρες και απολιτικές μαζώξεις ευφορίας. Βρίσκονται μακρυά από αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία και θα αποτύχουν άλλη μια φορά.
-Είμαι βέβαιη ότι για μια ακόμη φορά θα κυριαρχήσει η αριστερή και αγωνιστική λογική της συντριπτικής πλειοψηφίας των μελών του κόμματος, που στην παρούσα φάση θα υπερασπίζεται το κυβερνητικό έργο, αλλά θα ασκεί κριτική και θα κάνει αντιπολίτευση αν αυτό χρειαστεί.
-Ο Σύριζα δεν ταυτίζεται με το κυβερνητικό έργο. Ο Σύριζα είναι κόμμα αριστερό με όραμα την κοινωνική αλλαγή και το σοσιαλισμό.
-Αυτά, προς το παρών.
Φλώρα Νικολιδάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου